Verbum

самавучыцель, ✂, м.

Падручнік для вывучэння чаго-н. самастойна, без дапамогі кіраўніка.

• С. ігры на баяне.
• С. французскай мовы.

самавызначыцца, ✂; зак.

Вызначыць сваё месца ў жыцці, у грамадстве, усвядоміць свае грамадскія, класавыя, нацыянальныя інтарэсы.

|| незак. самавызначацца, ✂.

|| наз. самавызначэнне, ✂.

самавызначэнне, ✂, н.

1. гл. самавызначыцца.

2. Вызначэнне, выяўленне народам сваёй волі ў адносінах свайго нацыянальнага і дзяржаўнага ладу.

   • Права нацый на с.

самавыкрыванне, ✂ і самавыкрыццё, ✂, н.

Выкрыванне самога сябе, сваіх дзеянняў, учынкаў.

самавыхаванне, ✂, н.

Выхаванне самога сябе.

самавыхваленне, ✂, н.

Усхваленне, праслаўленне самога сябе, сваіх заслуг.

самагон, ✂, м. і самагонка, ✂, ж.

Самаробная гарэлка з хлеба, цукру, караняплодаў, садавіны і пад.

|| прым. самагонны, ✂.

• С. апарат.

самагоншчык, ✂, м. (разм.).

Той, хто вырабляе самагонку.

|| ж. самагоншчыца, ✂.

самагубны, ✂.

1. гл. самагубства.

2. перан. Небяспечны, згубны для самога сябе (кніжн.).

   • С. ўчынак.
   • Самагубнае рашэнне.

|| наз. самагубнасць, ✂.

самагубства, ✂, н.

Наўмыснае пазбаўленне сябе жыцця.

• Пакончыць жыццё самагубствам.
• Палітычнае с. (перан. дзеянні, учынак, якія вядуць да спынення сваёй палітычнай дзейнасці).

|| прым. самагубны, ✂.

• С. акт.