Verbum

асацыя́цыя, ✂, ж.

1. Аб’яднанне асоб або ўстаноў аднаго роду дзейнасці.

   • Навуковая а.

2. Сувязь паміж асобнымі ўяўленнямі, калі адно з уяўленняў выклікае другое.

   • А. па падабенству.

|| прым. асацыяцыйны, ✂.

асачы́ць, ✂; зак. (разм.).

Высачыць, дапільнаваць, знайсці.

• А. дзіка.
• А., дзе курыца нясецца.

|| незак. асочваць, ✂.

асве́р, ✂, м. (разм.).

Частка калодзежнага жураўля ў выглядзе доўгай жэрдкі, пры дапамозе якой дастаюць вядро з вадой.

асве́та, ✂, ж.

Адукацыя, навучанне.

• Санітарная а.

асве́тленасць, ✂, ж. (спец.).

Колькасць святла, ступень асвятлення.

асве́тнік, ✂, м. (кніжн.).

1. Прагрэсіўны грамадскі дзеяч, пашыральнік перадавых ідэй і ведаў.

2. Работнік адукацыі.

|| ж. асветніца, ✂.

|| прым. асветніцкі, ✂.

асве́тніцтва, ✂, н. (кніжн.).

Дзейнасць асветнікаў.

|| прым. асветніцкі, ✂.

асве́тны, ✂ (кніжн.).

Які служыць асвеце, пашырае асвету.

• Асветныя ўстановы.

асве́чаны, ✂.

Адукаваны, развіты, культурны.

• А. чалавек.

|| наз. асвечанасць, ✂.

асвіста́ць, ✂; зак.

Свістам выказаць сваё незадавальненне, асуджэнне каго-, чаго-н.

• А. артыста.

|| незак. асвістваць, ✂.