асве́р, ​✂, м. (разм.).

Частка калодзежнага жураўля ў выглядзе доўгай жэрдкі, пры дапамозе якой дастаюць вядро з вадой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)