асве́тнік, ✂, м. (кніжн.).

  1. Прагрэсіўны грамадскі дзеяч, пашыральнік перадавых ідэй і ведаў.

  2. Работнік адукацыі.

|| ж. асветніца, ✂.

|| прым. асветніцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)