Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

салат, , м.

Тое, што і салата.

|| прым. салатавы, і салатны, .

салата, , ж.

  1. Травяністая агародная расліна, лісты якой сырымі ўжываюцца ў ежу.

  2. Халодная страва з нарэзаных кавалачкамі гародніны, яек, мяса, рыбы і пад. з якой-н. прыправай.

    • Мясны с.

|| прым. салатавы, і салатны, .

  • С. колер (светла-зялёны).

салатніца, , ж.

Спецыяльная пасудзіна для салаты (у 2 знач.).

салатоп, , м.

Рабочы, які займаецца вытопліваннем сала.

салатопка, , ж.

Прадпрыемства, дзе вытопліваюць сала.

салдат, , м.

  1. Радавы ваеннаслужачы сухапутнага войска, а таксама ваеннаслужачы наогул.

    • С. музычнага ўзвода.
  2. перан. Ваенны чалавек, воін.

    • Мой тата — стары с.
    • С. рэвалюцыі (той, хто прысвяціў сваё жыццё справе рэвалюцыі; высок.).
    • Лясныя салдаты (партызаны).

|| памянш. салдацік, .

  • Скакаць у ваду салдацікам (стоячы, у стаячым становішчы).
  • Алавяны с. (дзіцячая цацка — фігурка салдата).

|| прым. салдацкі, .

салдатка, , ж. (разм.).

Жонка салдата, які пайшоў на вайну.

салдатня, , ж., зб. (зневаж.).

Салдаты.

салдафон, , м. (разм. зневаж.).

Грубы, некультурны чалавек з ваенных.

|| прым. салдафонскі, .

саленне, , н.

  1. гл. саліць.

  2. Пасоленыя ў запас харчовыя прадукты.

    • Назапасіць на зіму розных саленняў.