Verbum

самазаспакоіцца, ✂; зак.

Аддацца самазаспакаенню.

|| незак. самазаспакойвацца, ✂.

самазахаванне, ✂, н.

Імкненне захаваць сваё жыццё, засцерагчы сябе ад небяспекі.

• Інстынкт самазахавання.

самазвал, ✂, м.

Грузавы аўтамабіль з кузавам, які механічна перакульваецца, а таксама вагон, які можа самаразгружацца.

• Вагон-с.

|| прым. самазвальны, ✂.

самазванец, ✂, м.

Той, хто выдае сябе за другога чалавека, прысвоіўшы сабе чужое імя, званне.

|| ж. самазванка, ✂.

самазванства, ✂, н.

Незаконнае прысваенне сабе чужога імя, звання з мэтай абману.

самазваны, ✂.

Які з’яўляецца самазванцам.

самаздаволены, ✂.

Такі, які здаволены сабой, перакананы ў сваёй перавазе, годнасці і паказвае, праяўляе гэту здаволенасць.

• Самаздаволеныя пустасловы.

|| наз. самаздаволенне, ✂.

самазневажанне, ✂, н.

Наўмыснае зневажанне самога сябе, прызнанне сябе нікчэмным.

самакантроль, ✂, м.

Кантроль над самім сабой; назіранне за сваёй працай, станам здароўя.

самакат, ✂, м.

1. Назва веласіпеда ў арміі ў час першай сусветнай вайны.

2. Дзіцячае механічнае рухальнае прыстасаванне ў выглядзе планкі на двух колцах з прымацаванай да яе ручкай накшталт веласіпеднага руля.

|| прым. самакатны, ✂.