Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

сашчыпаць, ; зак.

Шчыпкамі або шчыпаючы сарваць, вырваць што-н.

  • С. шчаўе.
  • С. лусту хлеба.

|| незак. сашчыпваць, .

|| аднакр. сашчыпнуць, .

|| наз. сашчыпванне, .

сашчэпка, , ж.

  1. Прылада для сашчэплівання папер.

  2. Прыстасаванне, з дапамогай якога счапляюць што-н. (спец.).

    • Вагонныя сашчэпкі.

|| прым. сашчэпачны, .