Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а в е ё і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ы э ю я

а б в г д ж з й к л м н п р с т у ў ф х ц ч ш ю .

саладосць, ✂, ж.

гл. салодкі.
перан. Адчуванне чаго-н. прыемнага, добрага.
- На душы с.

саладуха, ✂, ж. (разм.).

Салодкая страва з густазаваранай жытняй мукі.

Дзеці перабіваліся на бульбе з саладухаю.

салака, ✂, ж.

Дробная марская рыба сямейства селядцоў.

салама...

Першая частка складаных слоў; ужыв. замест «салома...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр. саламакрутка, саламарэзка, саламатрэс.

саламандра, ✂, ж.

Хвастатае земнаводнае.

Гіганцкая чорная с.

|| прым. саламандравы, ✂.

саламонаў:

саламонава рашэнне (кніжн.) — мудрае і простае рашэнне цяжкавырашальнага пытання [паводле біблейскага падання аб судзе цара Саламона, які вызначыў, якая з дзвюх прэтэндуючых на дзіця жанчын з’яўляецца яго маці].

саланец, ✂, м.

Глеба стэпавых, пустынных зон, насычаная солямі натрыю.

|| прым. саланцовы, ✂.

саланіна, ✂, ж.

Свіное пасоленае сала.

саланчак, ✂, м.

Глеба стэпавых зон, насычаныя прыроднымі солямі.

|| прым. саланчаковы, ✂.

салапяка, ✂, м.; ✂, ж., ✂ (разм. зневаж.).

Разява, неарганізаваны чалавек.