Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

артыле́рыя, , ж.

  1. Агнястрэльнае ўзбраенне (гарматы, гаўбіцы, мінамёты і пад.).

    • Супрацьтанкавая а.
    • Цяжкая а.
  2. Род войск з такім узбраеннем.

    • Служыць у артылерыі.
  3. Навука, якая вывучае тэхніку агнястрэльнай зброі (гармат, гаўбіц і пад.) і яе прымяненне.

|| прым. артылерыйскі, .

арты́ст, , м.

  1. Той, хто займаецца публічным выкананнем твораў мастацтва (акцёр, спявак, музыкант і пад.).

    • Эстрадны а.
    • Артысты цырка.
    • Оперны а.
    • Заслужаны а. рэспублікі.
  2. Пра таго, хто валодае высокім майстэрствам у якой-н. галіне (разм.).

    • Гэта ж а. у сваёй справе.

|| ж. артыстка, .

|| прым. артыстычны, .

  • Артыстычнае фае.

артысты́зм, , м. (кніжн.).

Высокае майстэрства ў мастацтве, віртуознасць у рабоце.

артысты́чны, .

  1. гл. артыст.

  2. Уласцівы артысту.

    • А. характар.
    • Артыстычныя схільнасці.
  3. Вельмі ўмелы, майстэрскі.

    • Артыстычная работа.
    • Заданне выканана артыстычна (прысл.).

|| наз. артыстычнасць, .

артышо́к, , м.

Травяністая расліна з буйнымі фіялетавымі суквеццямі, ніжнія мясістыя часткі якіх ядомыя.

|| прым. артышокавы, .

артэзія́нскі, .

Заключаны ў глыбокіх ваданосных слаях пад натуральным ціскам; глыбінны.

  • А. калодзеж.
  • Артэзіянскія воды.

артэ́рыя, , ж.

  1. Крывяносны сасуд, які нясе кроў ад сэрца ва ўсе часткі цела.

  2. перан. Шлях зносін (высок.).

    • Водныя артэрыі.

|| прым. артэрыяльны, .

  • А. ціск.

артэрыясклеро́з, , м.

Хранічнае захворванне артэрый.