Verbum

арма́да, ✂, ж.

Вялікая колькасць караблёў, самалётаў, танкаў, сабраных у адным месцы.

• А. караблёў.

армату́ра, ✂, ж.

1. зб. Прылады і прыналежнасці якога-н. апарата, машыны і пад.

2. Сталёвы каркас жалезабетонных збудаванняў (спец.).

|| прым. арматурны, ✂.

армату́ршчык, ✂, м.

Спецыяліст па збудаванню арматуры (у 2 знач.).

|| ж. арматуршчыца, ✂.

|| прым. арматуршчыцкі, ✂.

арме́ец, ✂, м.

Ваеннаслужачы арміі (у 1 і 2 знач.).

а́рмія, ✂, ж.

1. Сукупнасць узброеных сіл дзяржавы.

   • Служыць у арміі.
   • Дзеючая а. (войска, якое ў час вайны знаходзіцца на фронце).

2. Сухапутныя ўзброеныя сілы ў адрозненне ад марскіх і паветраных сіл.

3. Аператыўнае вайсковае аб’яднанне з некалькіх карпусоў, дывізій.

   • Танкавая а.

4. перан., каго. Наогул — вялікая колькасць нечым аб’яднаных людзей.

   • А. настаўнікаў.
   • А. змагароў за мір.

|| прым. армейскі, ✂.

армя́к, ✂, м.

Даўней у сялян: від верхняга адзення з тоўстага сукна; кафтан.

|| прым. армячны, ✂.

армя́не, ✂, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Арменіі.

|| ж. армянка, ✂.

|| прым. армянскі, ✂.