Verbum

арна́мент, ✂, м.

1. Узор, жывапіснае графічнае ўпрыгожанне, у аснове якога ляжаць геаметрычныя, раслінныя і жывёльныя матывы, што паўтараюцца ў пэўным парадку.

   • Беларускі а.

2. У музыцы: упрыгожанне мелодый, напр. трэль.

|| прым. арнаментны, ✂ і арнаментальны, ✂.

арнаментава́ць, ✂; зак. і незак. (кніжн.).

Упрыгожыць (-жваць) арнаментам.

• А. сцены дома.

|| наз. арнаментацыя, ✂.

арнамента́льны, ✂.

1. гл. арнамент.

2. З многімі ўпрыгажэннямі, мудрагелісты.

   • А. стыль.

|| наз. арнаментальнасць, ✂.

арнітало́гія, ✂, ж.

Раздзел заалогіі, які вывучае птушак.

|| прым. арніталагічны, ✂.