Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

арла́н, , м.

Буйная драпежная птушка сямейства ястрабіных, марскі арол.

|| прым. арланавы, .

арлекі́н, , м.

Традыцыйны персанаж італьянскай «камедыі масак», паяц, камедыянт.

|| прым. арлекінскі, .

арлекіна́да, , ж.

Камедыя з арлекінам у галоўнай ролі.

|| прым. арлекінадны, .

арле́ц, , м. (разм.).

Мінерал вішнёва-ружовага колеру; раданіт.

арлі́ца, , ж.

Самка арла.

арля́нка, , ж.

Старая гульня, сэнс якой у адгадцы: ляжа падкінутая манета гербавым малюнкам (арлом) ці процілеглым бокам (рэшкай).

арляня́, і арлянё, , н.

Птушаня арла.