артыле́рыя, ✂, ж.

  1. Агнястрэльнае ўзбраенне (гарматы, гаўбіцы, мінамёты і пад.).

    • Супрацьтанкавая а.
    • Цяжкая а.

  2. Род войск з такім узбраеннем.

    • Служыць у артылерыі.

  3. Навука, якая вывучае тэхніку агнястрэльнай зброі (гармат, гаўбіц і пад.) і яе прымяненне.

|| прым. артылерыйскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)