салільны, ✂.
Які служыць, прызначаны для салення, засолу.
саліпсізм, ✂, м.
У філасофіі: крайні суб’ектыўны ідэалізм, які прызнае адзінай рэальнасцю толькі індывідуальную свядомасць,
уласнае «я» і адмаўляе існаванне навакольнага свету.
|| прым. саліпсічны, ✂.
саліраваць, ✂; незак.
Выконваць сола (у 3 знач.).
|| наз. саліраванне, ✂.
саліст, ✂, м.
Артыст, які выконвае сольную партыю.
|| ж. салістка, ✂.
саліцёр, ✂, м.
Доўгі плоскі чарвяк, які паразітуе ў страўніку чалавека і жывёлы.
саліць1, ✂; незак.
Насычаць, намазваць салам ці забруджваць чым-н. тлустым.
саліць2, ✂; незак.
-
Сыпаць соль у што-н. для смаку.
-
Нарыхтоўваць у запас у салёным растворы.
-
перан. Рабіць каму-н. непрыемнасці, дапякаць.
|| зак. пасаліць, ✂ і засаліць, ✂.
|| наз. саленне, ✂, солка, ✂, засолка, ✂ і засол, ✂.
|| прым. салільны, ✂, засолачны, ✂ і засольны, ✂.