Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

салідны, .

  1. Трывалы, надзейны, добра зроблены.

    • Салідная пабудова.
    • Салідная адукацыя.
  2. Грунтоўны, важны, прадстаўнічы.

    • Салідная фігура.
    • Салідная ўстанова.
  3. Пра ўзрост: не вельмі малады, сталы.

    • Жанчына саліднага ўзросту.
  4. Значны па велічыні, памеру, сіле і пад.

    • Салідныя грошы.
  5. Мажны, поўны (пра чалавека).

    • Саліднай камплекцыі.

|| наз. саліднасць, .

салільны, .

Які служыць, прызначаны для салення, засолу.

  • С. басейн.

саліпсізм, , м.

У філасофіі: крайні суб’ектыўны ідэалізм, які прызнае адзінай рэальнасцю толькі індывідуальную свядомасць, уласнае «я» і адмаўляе існаванне навакольнага свету.

|| прым. саліпсічны, .

саліраваць, ; незак.

Выконваць сола (у 3 знач.).

|| наз. саліраванне, .

саліст, , м.

Артыст, які выконвае сольную партыю.

  • С. аперэты.
  • С. аркестра.

|| ж. салістка, .

салітэр, , м.

Буйны брыльянт.

саліцёр, , м.

Доўгі плоскі чарвяк, які паразітуе ў страўніку чалавека і жывёлы.

саліцылавы, :

  • саліцылавая кіслата — арганічная кіслата, якая выкарыстоўваецца для прыгатавання лекавых рэчываў і фарбавальнікаў.

саліць1, ; незак.

Насычаць, намазваць салам ці забруджваць чым-н. тлустым.

саліць2, ; незак.

  1. Сыпаць соль у што-н. для смаку.

    • С. катлеты.
    • С. бульбу.
  2. Нарыхтоўваць у запас у салёным растворы.

    • С. агуркі.
    • С. сала.
  3. перан. Рабіць каму-н. непрыемнасці, дапякаць.

    • С. кпінамі.

|| зак. пасаліць, і засаліць, .

|| наз. саленне, , солка, , засолка, і засол, .

|| прым. салільны, , засолачны, і засольны, .