Verbum

архірэ́й, ✂, м.

Агульная назва вышэйшых чыноў праваслаўнага духавенства (епіскапа, архіепіскапа, мітрапаліта).

|| прым. архірэйскі, ✂.

архітэ́ктар, ✂, м.

Спецыяліст па архітэктуры, дойлід.

|| прым. архітэктарскі, ✂.

архітэкто́ніка, ✂, ж. (спец.).

Спалучэнне частак у адным стройным цэлым; кампазіцыя.

• А. рамана.

|| прым. архітэктанічны, ✂.

архітэкту́ра, ✂, ж.

1. Мастацтва праектавання і пабудовы будынкаў, дойлідства.

   • А. старажытных грэкаў.

2. Стыль пабудовы.

   • А. дома.

3. зб. Будынкі, збудаванні.

|| прым. архітэктурны, ✂.

архі́ў, ✂, м.

1. Установа для захоўвання старых, старадаўніх дакументаў.

   • Здаць у а. (таксама перан. прызнаць устарэлым, малапатрэбным).

2. Аддзел установы, дзе захоўваюцца старыя дакументы.

3. Збор рукапісаў, пісем і пад., што маюць дачыненне да дзейнасці якой-н. установы ці асобы.

   • А. інстытута.
   • А. Якуба Коласа.

|| прым. архіўны, ✂.

арце́ль, ✂, ж.

1. Адна з форм вытворчага аб’яднання грамадзян для вядзення калектыўнай гаспадаркі на аснове абагульнення сродкаў вытворчасці.

   • Рыбалавецкая а.
   • Сельскагаспадарчая а.

2. Аб’яднанне асоб некаторых прафесій для сумеснай работы з удзелам у агульных даходах і агульнай адказнасцю.

   • А. грузчыкаў.

|| прым. арцельны, ✂. Арцельная гаспадарка.

арце́льшчык, ✂, м. (уст.).

Член арцелі (у 2 знач.)

|| ж. арцельшчыца, ✂.

|| прым. арцельшчыцкі, ✂.

аршы́н, ✂, м.

1. Старая мера даўжыні, роўная О,71 м.

2. Лінейка, планка такой даўжыні для мерання.

Мераць на свой а. (перан. меркаваць пра што-н. са свайго пункту погляду, аднабакова; разм.).

Нібы (ці быццам) а. праглынуў (пра чалавека, які стаіць або сядзіць ненатуральна прама; разм.).

Аршын з шапкаю (пра малога, невысокага чалавека; разм.).

|| прым. аршынны, ✂.

• Пісаць аршыннымі літарамі (надта вялікімі; жарт.).

арыгіна́л, ✂, м.

1. Тое, што з’яўляецца прадметам узнаўлення, капіравання, аўтэнтык.

   • Зверыць з арыгіналам.
   • Чытаць у арыгінале.
   • А. артыкула (рукапіс, з якога робіцца набор).

2. Непадобны да іншых, своеасаблівы чалавек, дзівак (разм.).

   • Ён вялікі а.

|| ж. арыгіналка, ✂.

арыгіна́льнічаць, ✂; незак. (разм.).

Трымаць сябе арыгіналам (у 2 знач.), старацца быць непадобным да іншых.

|| зак. зарыгінальнічаць, ✂.