аршы́н, , м.

  1. Старая мера даўжыні, роўная О,71 м.

  2. Лінейка, планка такой даўжыні для мерання.

Мераць на свой а. (перан. меркаваць пра што-н. са свайго пункту погляду, аднабакова; разм.).

Нібы (ці быццам) а. праглынуў (пра чалавека, які стаіць або сядзіць ненатуральна прама; разм.).

Аршын з шапкаю (пра малога, невысокага чалавека; разм.).

|| прым. аршынны, .

  • Пісаць аршыннымі літарамі (надта вялікімі; жарт.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)