Verbum

сі́та, -а, М сі́це, мн. -ы, -аў, н.

Род рэшата (у 1 знач.) з густой сеткай для прасейвання або працэджвання чаго-н.

Прасеяць муку на с.

Працадзіць варыва на с.

|| памянш. сі́тца, -а, мн. -ы, -аў, н.

|| прым. сі́тавы, -ая, -ае.

сі́таўка, -і, ДМ -таўцы, мн. -і, -тавак, ж.

Невялікая пералётная птушка атрада вераб’інападобных.

Скачуць як на пружынках вёрткія сітаўкі.

|| прым. сі́таўкавы, -ая, -ае.

сі́тніца, -ы, ж. (разм.).

Хлеб, спечаны з сітнай мукі.

сі́тны, -ая, -ае.

1. Прасеяны праз сіта.

Сітная мука.

2. Спечаны з такой мукі.

С. хлеб.

Купіць паўбулкі сітнага (наз.).

сітро́, нескл., н.

Газіраваны фруктовы безалкагольны напітак.

сітуаты́ўны, -ая, -ае (кніжн.).

Які мае адносіны да асобнай сітуацыі, абмежаваны пэўнымі ўмовамі.

|| наз. сітуаты́ўнасць, -і, ж.

сітуа́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

Сукупнасць абставін, становішча.

Рэвалюцыйная с.

Ваенная с.

Вось дык с.! (пра заблытанае становішча).

|| прым. сітуацы́йны, -ая, -ае.

сі́тца гл. сіта.