Verbum

су́фікс, -а, мн. -ы, -аў, м.

У граматыцы: марфема, якая знаходзіцца пасля кораня і служыць для ўтварэння новых слоў ці граматычных форм слова.

|| прым. суфікса́льны, -ая, -ае.

суфікса́цыя, -і, ж. (спец.).

Утварэнне слоў або форм слоў пры дапамозе суфіксаў.

суфле́, нескл., н.

Назва кулінарных вырабаў (кандытарскіх, малочных, мясных) у выглядзе пюрэ з узбітымі бялкамі.

С. з яблыкаў.

Ягаднае с.

суфлёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Работнік тэатра, які суфліруе акцёрам.

|| прым. суфлёрскі, -ая, -ае.

Суфлёрская будка (на сцэне).

2. Падказчык (разм.).

суфлі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак., каму.

Падказваць акцёрам словы ролі ў час спектакля.