Verbum

сувені́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Памятны падарунак.

2. Мастацкі выраб, рэч на памяць пра наведванне краіны, горада, музея і пад.

Аддзел сувеніраў.

|| прым. сувені́рны, -ая, -ае (да 2 знач.).

суверэнітэ́т, -у, М -тэ́це, м.

Поўная незалежнасць дзяржавы ад іншых дзяржаў у яе ўнутраных справах і міжнароднай палітыцы.

Нацыянальны с.

суверэ́нны, -ая, -ае.

1. Які валодае суверэнітэтам.

Суверэнная дзяржава.

2. Які ажыццяўляе вярхоўную ўладу.

С. правіцель.

|| наз. суверэ́ннасць, -і, ж.

суво́й, -я, мн. -і, -яў, м.

Кусок палатна, скручаны ў трубку.

|| прым. суво́йны, -ая, -ае.

суво́равец, -раўца, мн. -раўцы, -раўцаў, м.

Выхаванец сувораўскага вучылішча.

|| прым. суво́раўскі, -ая, -ае.

○

Сувораўскае вучылішча — спецыялізаваная сярэдняя ваенная навучальная ўстанова, якая рыхтуе выхаванцаў да паступлення ў вышэйшыя ваенныя вучылішчы.

суво́раўскі, -ая, -ае.

Звязаны з імем А. В. Суворава — рускага палкаводца.

сувыме́рны, -ая, -ае.

Такі, які можна змераць аднолькавай з чым-н. мерай; такі, які можна параўнаць.

Сувымерныя велічыні.

Сувымерныя паняцці.

|| наз. сувыме́рнасць, -і, ж.

сувязі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Работнік сувязі (у 6 знач.), а таксама ваеннаслужачы войск сувязі.

|| ж. сувязі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

су́вязны, -ая, -ае.

Які звязвае, аб’ядноўвае што-н.

Сувязнае звяно.

сувязны́, -а́я, -о́е.

1. Які наладжвае і падтрымлівае сувязь з суседнімі воінскімі часцямі.

С. самалёт.

2. сувязны́, -о́га, мн. -ы́я, -ы́х, м.; сувязна́я, -о́й, мн. -ы́я, -ы́х, ж. Той, хто пасланы (ці каго пасылаюць) для падтрымання сувязі (у 5 знач.) паміж воінскімі часцямі, членамі канспіратыўнай арганізацыі.

Чакаць сувязнога на канспіратыўнай кватэры.