Verbum

суглі́нак, -нку, м.

Гліністая глеба са значнай колькасцю пяску.

|| прым. суглі́ністы, -ая, -ае.

сугне́й, -я, мн. -і, -яў, м. (неадабр.).

Пануры чалавек, нелюдзень.

суграмадзя́не, -дзя́н, адз. суграмадзя́нін, -а, м. (высок.).

Грамадзяне адной краіны, суайчыннікі.

сугу́чны, -ая, -ае.

1. Які гучыць суладна, гарманічна (пра музычныя гукі).

2. Які супадае, падобны па гучанні (пра словы, гукі мовы).

3. перан. Які гарманіруе з чым-н.

Настрой с. з цудоўным надвор’ем.

|| наз. сугу́чнасць, -і, ж.

сугу́чча, -а, н.

1. Спалучэнне некалькіх гукаў рознай вышыні.

2. Рыфма, паўтарэнне ў вершы падобных галосных гукаў, а таксама падобнае гучанне канцоў радкоў у ім.

Удалае с.

3. Унутраная адпаведнасць, адзінства.

С. талентаў.

С. колераў.