кацаве́йка, -і, ДМ -ве́йцы, мн. -і, -ве́ек, ж. (разм.).
Кароткая кофта на ваце, футры або на падкладцы.
каце́льны, -ая, -ае.
1. гл. кацёл.
2. у знач. наз. каце́льная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж. Памяшканне, дзе знаходзяцца паравыя катлы, кацельныя ўстаноўкі.
каце́льня, -і, мн. -і, -яў, ж.
Тое, што і кацельная (гл. кацельны).
каце́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).
Спецыяліст па абслугоўванні і эксплуатацыі катлоў.
кацёл, катла́, мн. катлы́, катло́ў, м.
1. Вялікая металічная пасудзіна круглай формы (для награвання вады, прыгатавання ежы і пад.).
Наліць вады ў к.
2. Пра харчаванне з агульнай кухні.
Ротны к.
Агульны к.
3. Закрытая пасудзіна для ператварэння вады ў пару.
Паравы к.
4. перан. Поўнае акружэнне воінскай групоўкі.
Мінскі «кацёл».
|| прым. катло́вы, -ая, -ае (да 1—3 знач.) і каце́льны, -ая, -ае (да 3 знач.).
Кацельная ўстаноўка.
кацёлка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.
1. Драўляны кружок, круг.
2. перан. Пра поўную, невялікага росту жанчыну, дзяўчыну (разм., жарт.).
|| прым. кацёлкавы, -ая, -ае (да 1 знач.).
каці́равацца, -руюся, -руешся, -руецца; -руйся; незак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Цаніцца, ацэньвацца (пра тавары, каштоўныя паперы, валюту; спец.).
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Быць у абароце на біржы (спец.).
3. Атрымліваць, мець тую або іншую ацэнку ў вачах грамадства: цаніцца, прызнавацца значным.
Чалавек з ведамі каціруецца ўсюды.
каці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; зак. і незак., што (спец.).
Вызначыць (вызначаць) цану (курс) якіх-н. каштоўных папер, тавараў, замежнай валюты.
|| наз. каціро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.
|| прым. каціро́вачны, -ая, -ае.
каці́цца¹, качу́ся, ко́цішся, ко́ціцца; незак.
1. Рухацца, верцячыся ў адным напрамку, а таксама ехаць, пасоўвацца (пра сродкі перамяшчэння на колах).
З гары коціцца камень.
Калёсы каціліся па дарожцы.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Струменіцца, цячы (пра ваду, пот і пад.).
Коцяцца хвалі.
Пот градам каціўся па твары.
3. заг. каці́ся (каці́цеся). Ідзі (ідзіце) адсюль (разм.).
Каціцеся, пакуль цярпенне не лопнула!