кацёл, катла́, мн. катлы́, катло́ў, м.

1. Вялікая металічная пасудзіна круглай формы (для награвання вады, прыгатавання ежы і пад.). Наліць вады ў к.

2. Пра харчаванне з агульнай кухні. Ротны к. Агульны к.

3. Закрытая пасудзіна для ператварэння вады ў пару. Паравы к.

4. перан. Поўнае акружэнне воінскай групоўкі. Мінскі «кацёл».

|| прым. катло́вы, -ая, -ае (да 1—3 знач.) і каце́льны, -ая, -ае (да 3 знач.). Кацельная ўстаноўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)