кажа́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
Лятучая мыш.
Нячутна носяцца кажаны.
|| прым. кажа́нны, -ая, -ае.
кажуры́на, -ы, мн. -ры́н, ж. (разм.).
1. Кавалак аўчыны.
2. Тоўстая скура на чым-н. (яблыку, бульбе і пад.).
кажу́х, -а́, М -жусе́, мн. -і́, -о́ў, м.
1. Доўгая верхняя вопратка з вырабленых аўчын.
Пашыць к. з аўчын.
Мотальскі к.
2. Пакрыццё, футляр з жалеза, цэглы, дрэва і пад. для ізаляцыі або засцярогі збудаванняў, механізмаў ці іх частак (спец.).
|| памянш. кажушо́к, -шка́, мн. -шкі́, -шко́ў, м. (да 1 знач.).
|| прым. кажу́шны, -ая, -ае.