Verbum

зака́шляцца, -яюся, -яешся, -яецца; зак.

Зайсціся моцным працяглым кашлем.

З. ад дыму.

зака́шляць, -яю, -яеш, -яе; зак.

Пачаць кашляць.

зака́яцца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; -а́йся; зак.

Даць сабе абяцанне не рабіць што-н.

З. піць гарэлку.

|| незак. зака́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

заква́сіць гл. квасіць.

заква́ска, -і, ДМ -ва́сцы, ж.

Рэчыва, якое выклікае закісанне, браджэнне (напр. дрожджы).

З. на цеста.

У іх заўсёды добрая з. (перан.: пра рысы харакгару, закладзеныя выхаваннем, асяроддзем).

заквітне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

Пачаць квітнець.

Заквітнелі сады ў Панямонні.

за́кід, -у, М -кідзе, м.

1. гл. закінуць.

2. мн. -ы, -аў. Напамінанне, лёгкі папрок.

Зрабіць з. каму-н.

закі́дацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

Пачаць кідацца.

З. ў роспачы.

З. гразёю.

закіда́цца гл. закінуцца.

закі́даць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што, чым.

Кідаючы, запоўніць, пакрыць, засыпаць.

З. яму ламаччам.

З. прамоўцу пытаннямі (перан.).

|| незак. закі́дваць, -аю, -аеш, -ае.