Verbum

запаўзці́, -зу́, -зе́ш, -зе́; -зём, -зяце́, -зу́ць; запо́ўз, -паўзла́, -ло́; -зі́; зак.

1. Забрацца куды-н. паўзком.

З. пад канапу.

2. Адпаўзціся куды-н. далёка.

З. ў лес.

|| незак. запаўза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

запаўне́нне гл. запоўніцца, запоўніць.

запаўня́льнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Рэчыва, якое дабаўляецца ў вяжучую масу і не раствараецца ў ёй.

Запаўняльнікі для бетонаў.

запаўня́цца гл. запоўніцца.

запаўня́ць гл. запоўніць.

запа́хнуць, -ну, -неш, -не; -па́х, -хла; зак.

Пачаць пахнуць.

Запахла дымам.

запаце́лы, -ая, -ае.

Вільготны ад асеўшай пары.

Запацелае акно.

|| наз. запаце́ласць, -і, ж.

запаце́ць гл. пацець.

запа́шнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Прылада для ўзворвання глебы на невялікую глыбіню або для засыпання зерня.

запая́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што.

Залатаць, паправіць паяннем.

З. дзірку.

З. кацёл.

|| незак. запа́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. запа́йванне, -я, н. і запа́йка, -і, ДМ -йцы, ж.

|| прым. запа́йны, -ая, -ае і запа́ечны, -ая, -ае.