Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

за́гваздка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. Спецыяльны шпень, які ўстаўляецца ў дзірку калёснай восі, каб не спадалі колы, або такое прыстасаванне для замацавання якой-н. дэталі.

2. перан. Перашкода, замінка.

Дык вось у чым з.

загі́б, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Загнутае месца, выгін.

З. ліста.

З. ракі.

2. перан. Дапушчэнне шкодных крайнасцей у ажыццяўленні чаго-н.

Левы з.

загіба́цца гл. загнуцца.

загіба́ць гл. загнуць.

загізава́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -зу́е; зак. (разм.).

Пачаць гізаваць ад укусу аваднёў, сляпнёў і пад.

загіна́цца гл. загнуцца.

загіна́ць гл. загнуць.

загі́нуць гл. гінуць.

загіпнатызава́ць гл. гіпнатызаваць.

загіпсава́ць гл. гіпсаваць.