Verbum

атраса́цца гл. атрэсціся.

атраса́ць гл. атрэсці.

атрафі́раваны, -ая, -ае (кніжн.).

Які атрафіраваўся, страціў жыццяздольнасць.

А. орган.

атрафі́равацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -руецца; зак. і незак. (кніжн.).

Падвергнуцца (падвяргацца) атрафіі.

Атрафіраваліся мышцы.

атрафі́я, -і, ж.

1. Страта жыццяздольнасці, знясіленне, змяншэнне якога-н. органа.

А. мышцы.

2. перан. Страта, прытупленне якой-н. уласцівасці, здольнасці.

А. сумлення.

атрусі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., атру́сіцца; зак.

Нарадзіць трусянят (пра труску).

атру́та, -ы, ДМ -ру́це, ж.

1. Ядавітае рэчыва.

А. для мух.

2. перан. Тое, што шкодна ўплывае на каго-н., што-н.

атру́тны, -ая, -ае.

Які выклікае атручэнне, ядавіты.

Атрутнае рэчыва.

атруці́цца, -учу́ся, -у́цішся, -у́ціцца; зак.

1. Захварэць або памерці ў выніку ўздзеяння на арганізм атрутнага рэчыва.

А. грыбамі.

2. Скончыць жыццё самагубствам, прыняўшы атруту, ядавітае рэчыва.

|| незак. атру́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. атру́чванне, -я, н. і атручэ́нне, -я, н.

атруці́ць, -учу́, -у́ціш, -у́ціць; -у́чаны; зак.

1. каго-што. Загубіць атрутай або зрабіць шкоду чым-н. ядавітым.

А. арганізм гарэлкай.

2. што. Прымяшаць да чаго-н. атруту.

А. ваду.

3. перан., каго-што. Аказаць дрэнны ўплыў на каго-, што-н.

А. душы людзей.

4. перан., што. Пазбавіць радасці, весялосці.

Хцівасць атруціла яе жыццё.

|| незак. атру́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. атру́чванне, -я, н. і атручэ́нне, -я, н. (да 1—3 знач.).