Verbum

закамуфлі́раваць гл. камуфліраваць.

закана... (гл. закона...).

Першая састаўная частка складаных слоў, ужыв. замест «закона...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр.: заканадаўчы, заканадаўства.

заканада́вец, -да́ўца, мн. -да́ўцы, -да́ўцаў, м.

1. Той, хто ўстанаўлівае законы (у 2 знач.).

2. перан. Той, хто сваім прыкладам устанаўлівае якія-н. правілы, новаўвядзенні.

З. мод.

|| прым. заканада́ўчы, -ая, -ае (да 1 знач.).

заканада́ўства, -а, н.

1. Сукупнасць законаў (у 2 знач.).

Працоўнае з.

2. Укладанне і выданне законаў.

Пытанні заканадаўства.

|| прым. заканада́ўчы, -ая, -ае (да 2 знач.).

З. орган.

З. акт.

заканазна́вец, -зна́ўца, мн. -зна́ўцы, -зна́ўцаў, м.

Знаток законаў, юрыст.

заканаме́рны, -ая, -ае.

1. Які адпавядае законам (у 1 знач.).

Заканамерная з’ява.

Заканамернае дзеянне.

2. Тое, што і законны (у 2 знач.).

Ваша пытанне цалкам заканамернае.

|| наз. заканаме́рнасць, -і, ж.

заканапа́ціць гл. канапаціць.

закансервава́ць гл. кансерваваць.

заканспектава́ць гл. канспектаваць.

заканспірава́ць гл. канспіраваць.