Verbum

задзіра́ка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ра́цы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -ра́к (разм.).

Тое, што і задзіра.

задзіра́цца гл. задрацца, задзерціся.

задзіра́ць гл. задраць, задзерці.

задзірване́ць гл. дзірванець.

задзі́рлівы, -ая, -ае.

Тое, што і задзірысты.

|| наз. задзі́рлівасць, -і, ж.

задзі́рына, -ы, мн. -ы, -рын, ж.

Задранае месца на гладкай паверхні.

Дошка з задзірынамі.

задзі́рынка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Тое, што і задзірына.

◊

Ні сучка ні задзірынкі (разм.) — вельмі гладка, без перашкод.

задзі́рысты, -ая, -ае.

Схільны, ахвочы да боек, сварак або які выражае задзірыстасць.

З. позірк.

З. характар.

|| наз. задзі́рыстасць, -і, ж.

задзьму́хаць¹, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Дзьмухаючы, затушыць.

З. лямпу.

|| незак. задзьму́хваць, -аю, -аеш, -ае.

задзьму́хаць², -аю, -аеш, -ае; зак.

Пачаць дзьмухаць.