вы́раўнаваць, -ную, -нуеш, -нуе; -нуй; -наваны; зак., што.
Зрабіць роўным.
В. пляцоўку.
|| незак. выраўно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
вы́раўняцца, -яюся, -яешся, -яецца; зак.
1. Тое, што і выраўнавацца.
2. Разагнуцца, выпрастацца.
Жанчына, убачыўшы нас, выраўнялася, прывіталася.
3. Размясціцца па прамой лініі, параўняцца.
Калона выраўнялася.
В. ў рабоце з кім-н. (перан.).
4. Стаць лепшым (у фізічных або духоўных адносінах).
Хлапец выраўняўся і пастрайнеў.
|| незак. выро́ўнівацца, -аюся, -аешся, -аецца.
вы́раўняць, -яю, -яеш, -яе; -яны; зак., што.
1. Тое, што і выраўнаваць.
2. Разагнуць, выпрастаць.
В. плечы.
3. Зрабіць прамым.
В. шарэнгу.
В. рэчышча.
|| незак. выро́ўніваць, -аю, -аеш, -ае.
вы́рачыся, -ракуся, -рачашся, -рачацца; -рачамся, -рачацеся, -ракуцца; вы́ракся, -клася; зак., каго-чаго.
Адмовіцца, не прызнаць сваім.
В. родных.
В. свайго сына.
|| незак. вырака́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
|| наз. вырачэ́нне, -я, н.
выраша́льны, -ая, -ае.
1. Такі, які можна вырашыць (у 2 і 3 знач.).
Вырашальная праблема.
2. Рашаючы, галоўны, найбольш важны.
В. перыяд у жыцці народа.
|| наз. выраша́льнасць, -і, ж.
вы́рашыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -шыцца; зак.
Атрымаць вырашэнне, стаць вырашаным.
Справа вырашылася добра.
|| незак. выраша́цца, -а́ецца.
вы́рашыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак.
1. з інф. або з дадан. Абдумаўшы, прыйсці да якога-н. вываду, заключэння.
Ён вырашыў застацца тут.
2. што. Рашыць, знайсці адказ на што-н.
В. пытанне, праблему.
3. што і з інф. Прыняць рашэнне.
Вырашылі стварыць камісію.
4. што. Рассудзіць.
В. спрэчку.
◊
Вырашыць чый-н. лёс — прадвызначыць чыю-н. будучыню, зыход чаго-н.
|| незак. выраша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. вырашэ́нне, -я, н. (да 2 і 4 знач.).
вы́рвацца, -рвуся, -рвешся, -рвецца; -рвіся; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адарвацца, аддзяліцца.
Вырваўся гузік у паліто.
2. Сілай вызваліцца, выйсці адкуль-н.
В. з палону.
Нарэшце мы вырваліся ў тэатр (перан.: знайшлі час).
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выйсці на паверхню адкуль-н. (пра што-н., што паказваецца, прарываецца адразу).
Полымя вырвалася з коміна.
Вырвалася прызнанне.
4. Аддзяліўшыся ад іншых, пераадольваючы перашкоды, выйсці куды-н.
Гоншчык вырваўся наперад.
|| незак. вырыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
вы́рваць, -рву, -рвеш, -рве; -рві; -рваны; зак., каго-што.
Рэзкім рухам, рыўком выдаліць, дастаць, узяць.
В. пустазелле.
В. хворы зуб.
В. ліст са сшытка.
В. карандаш з рук.
В. прызнанне ў каго-н. (перан.: прымусіць прызнацца). В. перамогу (перан.).
|| незак. вырыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
выро́ўнівацца гл. выраўняцца.