Verbum

акрыва́віць, -ва́ўлю, -ва́віш, -ва́віць; -ва́ўлены; зак., каго-што.

Параніўшы, пусціць кроў; заліць, вымазаць крывёю.

А. твар.

|| незак. акрыва́ўліваць, -аю, -аеш, -ае.

акрыве́ць гл. крывець.

акры́ды, -аў.

У выразе: карміцца акрыдамі (кніжн. і іран.) — бедна харчавацца, галадаць [акрыды — від ядомай саранчы].

акрылі́цца, акрылю́ся, акры́лішся, акры́ліцца; зак., чым (высок.).

Тое, што і натхніцца.

А. надзеяй.

|| незак. акрыля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. акрыле́нне, -я, н.

акрылі́ць, акрылю́, акры́ліш, акры́ліць; акры́лены; зак., каго-што (высок.).

Тое, што і натхніць.

|| незак. акрыля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. акрыле́нне, -я, н.

акры́цца, -ы́юся, -ы́ешся, -ы́ецца; зак.

1. Накрыцца, ахінуцца чым-н.

А. пледам.

2. перан. Пакрыцца, агарнуцца.

Вішня цветам акрылася.

Смуткам акрыліся вочы.

|| незак. акрыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

акры́ць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты; зак., каго-што.

1. Накрыць, ахінуць.

А. плечы цёплай коўдрай.

2. перан. Пакрыць, агарнуць.

Жыта маладое поле ўсё акрыла.

Шэры туман акрыў лугавіну.

|| незак. акрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

акрыя́лы, -ая, -ае.

1. Які паправіўся, ажыў, паздаравеў.

2. перан. Бадзёры, з прыўзнятым настроем, духам.

акрыя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак.

1. Прыйсці ў ранейшы нармальны стан пасля хваробы, якога-н. бедства і пад., ачуняць, набрацца сіл.

А. на волі.

2. перан. Ажыць душой.

акрэдытава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., каго-што (спец.).

Назначыць, накіраваць каго-н. прадстаўніком пры замежным урадзе, пасольстве, у міжнароднай арганізацыі, прэс-цэнтры.

А. у якасці пасла.

Акрэдытаваныя журналісты.

|| наз. акрэдытава́нне, -я, н. і акрэдыта́цыя, -і, ж.