акрылі́ць, акрылю́, акры́ліш, акры́ліць; акры́лены; зак., каго-што (высок.).

Тое, што і натхніць.

|| незак. акрыля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. акрыле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)