Verbum

аку́ла, -ы, мн. -ы, аку́л, ж.

Буйная драпежная марская рыба.

|| прым. аку́лавы, -ая, -ае.

акулірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак., што (спец.).

Прышчапіць (прышчэпліваць) да дзікай расліны вочка культурнай расліны.

А. дзічку.

|| наз. акулірава́нне, -я, н. і акуліро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

акулі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Урач, спецыяліст па хваробах вачэй.

|| ж. акулі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. акулі́сцкі, -ая, -ае.

акульту́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што (спец.).

Зрабіць культурным (у 4 знач.).

|| незак. акульту́рваць, -аю, -аеш, -ае; наз. акульту́рванне, -я, н.

А. дзікіх раслін.

акуля́р, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

У аптычнай прыладзе: шкло, якое накіравана да вока назіральніка.

А. тэлескопа.

|| прым. акуля́рны, -ая, -ае.

Акулярнае шкло.

акуля́ры, -аў.

Аптычная прылада з дзвюх лінз, якая служыць для выпраўлення недахопаў зроку або засцярогі вачэй ад пашкоджання.

А. для блізарукіх.

Сонцаахоўныя а.

акумуля́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыстасаванне для накаплення энергіі з мэтай далейшага яе выкарыстання.

Электрычны а.

|| прым. акумуля́тарны, -ая, -ае.

акуну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ніся; зак.; гл. акунуць.

◊

Акунуцца з галавой у работу — цалкам аддацца якой-н. справе, поўнасцю прысвяціць сябе чаму-н.

|| незак. акуна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

акуну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што.

Апусціць у вадкасць на кароткі час.

А. у ваду галаву.

|| незак. акуна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| звар. акуну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ніся; незак. акуна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

аку́нь, -я́, мн. -і, -ёў, м.

Азёрна-рачная рыба сямейства акунепадобных зеленавата-жоўтага колеру з чорнымі папярочнымі палоскамі і чырванаватымі ніжнімі плаўнікамі.

|| прым. акунёвы, -ая, -ае.

Акунёвая юшка.

Акунёвыя (наз.) — гэта азёрна-рачная рыба.