Verbum

су́шаны, -ая, -ае.

Высушаны, нарыхтаваны спосабам сушкі.

Сушаныя грыбы.

Сушаная рыба.

су́шка¹, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Хлебабулачны выраб у выглядзе малога, тонкага і сухога абаранка.

|| прым. су́шачны, -ая, -ае.

су́шка² гл. сушыць.

су́шня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Памяшканне, дзе сушаць снапы збожжа ці лёну; асець.

|| прым. су́шневы, -ая, -ае.

сушня́к, -у́, м., зб. (разм.).

Сухое сучча, галлё; сухастой.

сушы́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. Апарат, устаноўка для сушкі чаго-н.

С. для збожжа.

С. для бялізны.

2. Памяшканне, дзе сушаць, прасушваюць што-н.

сушы́льны, -ая, -ае.

Які служыць для сушкі, прасушвання чаго-н.

С. цэх.

сушы́льня, -і, мн. -і, -лень і -льняў, ж.

Тое, што і сушылка (у 2 знач.).

сушы́цца, сушу́ся, су́шышся, су́шыцца; незак.

1. Сушыць, звычайна на сабе, мокрую вопратку, абутак.

С. каля грубкі.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Сохнуць (у 1 знач.), прасушвацца, засушвацца.

На балконе сушыцца бялізна.

У печы сушацца грыбы.

|| зак. вы́сушыцца, -сушуся, -сушышся, -сушыцца.

сушы́ць, сушу́, су́шыш, су́шыць; су́шаны; незак.

1. што. Рабіць сухім (што-н. сырое, мокрае, вільготнае), трымаючы на паветры або ў цёплым месцы.

С. бялізну.

С. сена.

2. што. Нарыхтоўваць у запас, выдаляючы вільгаць з пладоў, раслін і пад.; высушваць, засушваць.

С. лекавыя травы.

3. перан., каго (што). Падрываць здароўе, знясільваць (разм.); рабіць чэрствым, нячулым.

Што ты сушыш сябе работай? Бяда сушыць жанчыну.

|| зак. вы́сушыць, -сушу, -сушыш, -сушыць; -сушаны.

|| наз. су́шка, -і, ДМ -шцы, ж. (да 1 і 2 знач.) і сушэ́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).