Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшэюя-
аеіоуыьэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцчшя.

неўрастэні́я, -і, ж.

Неўроз, пры якім павышаная ўзбуджальнасць спалучаецца з хуткай стамляльнасцю, раздражняльнасцю, болем галавы, парушэннем сну.

|| прым. неўрастэні́чны, -ая, -ае.

неўро́з, -у, м.

Захворванне, выкліканае расстройствам дзейнасці цэнтральнай нервовай сістэмы.

Н. сэрца.

|| прым. неўраты́чны, -ая, -ае.

неўро́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па неўралогіі.

неўтаймава́ны, -ая, -ае.

Такі, якога цяжка, немагчыма ўтаймаваць, стрымаць, сцішыць; вельмі моцны.

Н. агонь.

Неўтаймаваная лютасць.

|| наз. неўтаймава́насць, -і, ж.