дагматы́зм, -у,
Некрытычнае мысленне, якое апіраецца на догмы.
||
дагматы́зм, -у,
Некрытычнае мысленне, якое апіраецца на догмы.
||
дагма́тык, -а,
Чалавек, які мысліць догмамі, схільны да дагматызму.
дагматы́чны, -ая, -ае.
1.
2. Заснаваны на палажэннях, якія прымаюцца як бясспрэчныя, як догмы.
3. Катэгарычны, бяздоказны, які не дапускае пярэчанняў.
||
дагна́ць, -ганю́, -го́ніш, -го́ніць; -гані́; -гна́ны;
1. каго-што. Параўняцца з тым, хто рухаецца і знаходзіцца наперадзе; нагнаць.
2. каго-што да каго-чаго. Гонячы, прымусіць дайсці куды
3. што да чаго. Дасягнуць якіх
4. што. Падагнаць, наладзіць як трэба.
5. што да чаго. Увагнаць што
||
||
даго́длівы, -ая, -ае.
Празмерна паслужлівы, угодлівы.
||
дагрузі́ць, -гружу́, -гру́зіш, -гру́зіць; -гру́жаны;
1. што. Скончыць пагрузку чаго
2. Дадаць грузу да поўнай нагрузкі.
||
||
дагука́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца;
Клічучы каго
дагуля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца;
Легкадумнымі, неасцярожнымі паводзінамі давесці сябе да непрыемнасцей.
||
дагуля́ць, -ля́ю, -ля́еш, -ля́е; -ля́ны;
1. Скончыць гуляць; правесці астатак часу (канікул, адпачынку
2. Скончыць гульню ў што
||
дагэ́туль,
1. Да гэтага часу.
2. Да гэтага месца.