дагна́ць, -ганю́, -го́ніш, -го́ніць; -гані́; -гна́ны; зак.

1. каго-што. Параўняцца з тым, хто рухаецца і знаходзіцца наперадзе; нагнаць. Д. уцекача. Д. перадавікоў (перан.).

2. каго-што да каго-чаго. Гонячы, прымусіць дайсці куды-н., да якога-н. месца. Д. кароў да лесу.

3. што да чаго. Дасягнуць якіх-н. паказчыкаў (разм.). Д. выпрацоўку да дзвюх норм за змену.

4. што. Падагнаць, наладзіць як трэба. Д. касу́.

5. што да чаго. Увагнаць што-н. да канца. Д. цвік да плешкі.

|| незак. даганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. даго́нка, -і, ДМ -нцы, ж. (да 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)