Verbum

дах, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Верхняя частка будынка, якая засцерагае яго ад дажджу, снегу.

Чарапічны д.

2. Пра дом, жыллё, прытулак.

◊

Пад адным дахам (разм.) — у адным доме з кім-н.

|| прым. да́хавы, -ая, -ае.

Дахавае жалеза.

даха́, ДМ дасе́, мн. до́хі і (з ліч. 2, 3, 4) дахі́, дох, ж.

Шуба з футравым верхам і футравай падкладкай.

Мядзведжая д.

даха́ты, прысл.

Дадому, да сваёй сям’і; у родныя мясціны.

Ісці д.

На канікулы ехаць д.

дахаўшчы́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Рабочы, спецыяліст, які крые дах.

Для работы нанялі дахаўшчыка.

|| прым. дахаўшчы́цкі, -ая, -ае.

дахо́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Грошы ці матэрыяльныя каштоўнасці, якія атрымліваюць у выніку якой-н. дзейнасці.

Мільённыя даходы.

Нацыянальны д.

Непрацоўныя даходы.

|| прым. дахо́дны, -ая, -ае.

Даходная частка бюджэту.

дахо́дзіць гл. дайсці.

дахо́длівы, -ая, -ае.

Даступны для разумення.

Даклад быў напісаны даходлівай мовай.

|| наз. дахо́длівасць, -і, ж.

дахо́дны, -ая, -ае.

1. гл. даход.

2. Прыбытковы, які прыносіць даход.

Даходнае прадпрыемства.

|| наз. дахо́днасць, -і, ж.

дахо́ўка, -і, ж.

1. зб. Дахавы матэрыял у выглядзе драўляных або гліняных пласцін.

2. мн. -і, -вак. Асобная такая пласціна.