Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

су́тарга, -і, ДМ -рзе, мн. -і, -аў, ж.

Рэзкае міжвольнае скарачэнне мышцаў, звычайна з болямі.

|| прым. су́таргавы, -ая, -ае.

су́таргавы, -ая, -ае.

1. гл. сутарга.

2. Пра рух: міжвольны і рэзкі, падобны на сутаргі.

Сутаргавыя рухі.

Сутаргава (прысл.) усхліпваць.

3. перан. Хваравіта-неспакойны, ліхаманкавы.

С. шэпт.

|| наз. су́таргавасць, -і, ж.

сутарэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Памяшканне пад першым паверхам будынка, ніжэй узроўню зямлі; падвал; падзямелле.

Майстэрня знаходзілася ў сутарэнні.

су́тачны, -ая, -ае.

1. гл. суткі.

2. у знач. наз. су́тачныя, -ых. Грошы, якія выплачваюцца асобам, што знаходзяцца ў камандзіроўцы або накіраваны на працу ў другую мясцовасць.

Выплаціць с.

су́ткі, -так.

Адзінка вымярэння часу, роўная 24 гадзінам, працягласць дня і ночы.

Ехалі адны с.

|| прым. су́тачны, -ая, -ае.

Сутачная тэмпература.

су́тнасць, -і, ж.

Унутраны змест прадмета, аснова, самае галоўнае, істотнае ў чым-н.

С. справы.

Дакапацца да сутнасці.

Па сутнасці (пабочн.: на самай справе, у сапраўднасці).

суто́кі, -аў.

1. Месца, дзе зліваюцца два водныя патокі.

С. рэк.

2. Лінія сутыкнення, мяжа (разм.).

С. неба і зямлі.

суто́нець, -ее; безас.; незак. (разм.).

Змяркацца.

На дварэ сутонее.

суто́нне, -я, н. (разм.).

Час пасля захаду сонца перад надыходам ночы, а таксама паўзмрок перад світаннем; паўзмрок у слаба асветленым месцы, памяшканні.

За акном згушчаецца с.

|| прым. суто́нневы, -ая, -ае.

суту́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца; незак.

Быць або рабіцца сутулым; горбіцца.

|| зак. ссуту́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца.