Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшэюя-
авеёіклмнопрстуфхцчшыэюя.
бвгдзлмнпрстўфя

сіву́ха, -і, ДМ -ву́се, ж. (разм.) Дрэнна ачышчаная гарэлка.

|| прым. сіву́шны, -ая, -ае.

Сівушнае масла (пабочны прадукт перагонкі спірту).

сіву́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Вялікая млекакормячая марская жывёліна сямейства вушатых цюленяў.

|| прым. сіву́чы, -ая, -ае.

сівы́, -а́я, -о́е.

1. Белы, серабрысты, які страціў афарбоўку (пра валасы); пасівелы, колеру попелу.

Сівыя вусы.

Сівая галава.

Сівая жанчына.

2. 3 прымессю белай шэрсці (пра футра).

С. каўнер.

С. каракуль.

3. перан. Які мае адносіны да старажытнасці, далёкага мінулага.

Сівыя вякі.

|| наз. сі́васць, -і, ж.