Verbum

невыка́зны, -ая, -ае.

Такі, што цяжка або немагчыма выказаць, перадаць словамі.

Невыказная прыгажосць.

|| наз. невыка́знасць, -і, ж.

невыкана́льны, -ая, -ае.

Такі, што не можа быць выкананы.

Невыканальнае заданне.

Невыканальнае патрабаванне.

|| наз. невыкана́льнасць, -і, ж.

невыкана́нне, -я, н.

1. Нездзяйсненне таго, што было даручана, намечана, меркавалася зрабіць.

Н. планавых заданняў.

2. Ухіленне ад выканання пастаноў, законаў.

невыкараня́льны, -ая, -ае.

Які не паддаецца выкараненню.

Невыкараняльныя недахопы.

|| наз. невыкараня́льнасць, -і, ж.

невыла́зны, -ая, -ае.

1. Такі, па якім цяжка прайсці, з якога цяжка выбрацца; непраходны.

Невылазная гразь.

2. перан. Такі, ад якога цяжка, немагчыма вызваліцца.

Н. доўг.

невыле́чны, -ая, -ае.

Які нельга вылечыць.

Невылечная хвароба.

|| наз. невыле́чнасць, -і, ж.

невыме́рны, -ая, -ае.

Які не паддаецца вымярэнню, вельмі вялікі.

Невымерныя прасторы.

|| наз. невыме́рнасць, -і, ж.

невыно́сны, -ая, -ае.

Які цяжка, немагчыма вынесці; нясцерпны.

Н. боль.

|| наз. невыно́снасць, -і, ж.

невычарпа́льны, -ая, -ае.

Які практычна цяжка вычарпаць, выкарыстаць поўнасцю; вельмі багаты.

Невычарпальныя багацці.

|| наз. невычарпа́льнасць, -і, ж.

невычэ́рпны, -ая, -ае.

Тое, што і невычарпальны.

|| наз. невычэ́рпнасць, -і, ж.