захапі́ць, -хаплю́, -хо́піш, -хо́піць; -хо́плены; зак.
1. каго-што. Хапаючы, узяць, забраць, схапіць.
З. жменю зерня.
2. каго-што. Сілай авалодаць кім-, чым-н.
З. чужую тэрыторыю.
З. у палон.
З. ініцыятыву (перан.).
3. каго-што і чаго. Узяць з сабой.
З. плашч.
З. з сабой яды.
4. перан., каго (што). Вельмі зацікавіць, прымусіць поўнасцю аддацца якой-н. справе.
Новая ідэя захапіла яго.
5. перан., каго (што). Завалодаць увагай, зачараваць.
З. гледачоў ігрой.
6. каго (што). Раптоўна застаць.
З. каго-н. дома.
Навальніца захапіла нас у полі.
7. каго-што. Панесці з сабой, захапіўшы, падхапіўшы.
Цячэнне захапіла лодку.
|| незак. захо́пліваць, -аю, -аеш, -ае і захапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е (да 4 і 5 знач.).
|| наз. захо́п, -у, м. (да 2 знач.).
захапле́нне, -я, н.
1. Незвычайны ўздым пачуццяў, найвышэйшае задавальненне.
Быць у захапленні ад канцэрта.
Прыйсці ў з. ад чаго-н.
2. Усхваляванасць, запал, натхненне.
Гаварыць з захапленнем.
3. кім-чым. Павышаны інтарэс да чаго-н.
З. тэатрам.
З. футболам.
4. кім. Улюбёнасць у каго-н.
Гэта было з., а не каханне.
захапля́льны, -ая, -ае.
Які выклікае захапленне, цікавасць.
З. раман.
заха́ркаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак. (разм.).
1. Пачаць харкаць.
Захаркаў кроўю.
2. што. Харкаючы, забрудзіць.
З. падлогу.
|| незак. заха́ркваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 знач.).
захаце́цца, -хо́чацца; безас.; зак.
Пачаць хацецца.
Захацелася спаць.
захаце́ць, -хачу́, -хо́чаш, -хо́ча; -хаці́; зак., чаго, з інф. і са злуч. «каб».
Пачаць хацець.
З. малака.
З. есці.
Захацела, каб дачка прыехала.
захвалі́ць, -алю́, -а́ліш, -а́ліць; -а́лены; зак., каго (што) (разм.).
Збалаваць, сапсаваць празмернымі пахваламі.
З. вучня.
|| незак. захва́льваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. захва́льванне, -я, н.
захвалява́цца, -лю́юся, -лю́ешся, -лю́ецца; -лю́йся; зак.
1. Пачаць хвалявацца.
Мора захвалявалася.
Натоўп захваляваўся.
2. Адчуць унутраны неспакой (перан.).
Дзяўчынка захвалявалася.
захварэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; зак., на што і без дап.
Стаць хворым.
З. на шкарлятыну.
|| незак. захво́рваць, -аю, -аеш, -ае.