Verbum

атама́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Шырокая мяккая канапа з падушкамі замест спінкі і з валікамі па баках.

атама́рны, -ая, -ае.

1. гл. атам.

2. Дробны, няцэласны (кніжн.).

|| наз. атама́рнасць, -і, ж.

атамахо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Судна з рухавіком, які працуе на атамнай энергіі.

атамісты́чны, -ая, -ае (спец.).

Які мае адносіны да вучэння аб атамах.

Атамістычная тэорыя.

а́тамнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Вучоны, спецыяліст у галіне атамнай энергіі.

а́тамшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Спецыяліст-фізік па атамнай энергіі.

ата́ра, -ы, мн. -ы, ата́р, ж.

Вялікі гурт авечак; чарада.

Калгасная а.

атарапе́лы, -ая, -ае (разм.).

Разгублены, збянтэжаны.

А. позірк.

|| наз. атарапе́ласць, -і, ж.

атарапе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак. (разм.).

Разгубіцца, збянтэжыцца ад нечаканасці, спалоху.

А. ад страху.

ата́ўны гл. атава.