Verbum

заве́шаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што чым.

Павесіць на ўсёй прасторы чаго-н.

З. двор бялізнай.

|| незак. заве́шваць, -аю, -аеш, -ае.

заве́я, -і, мн. -і, -яў, ж.

Снежная бура, мяцеліца.

|| прым. заве́йны, -ая, -ае.

завіва́цца гл. завіцца.

завіва́ць гл. завіць.

за́відкі, -аў (разм.).

Зайздрасць.

З завідкамі паглядаць.

З. бяруць.

за́відна, прысл.

Пакуль не сцямнела.

Выехаць з.

завізава́ць гл. візаваць.

завізі́раваць гл. візіраваць¹.

заві́ліна, -ы, мн. -ы, -лі́н, ж.

Выгіб, звіліна.

З. ракі.

заві́лісты, -ая, -ае.

З завілінамі, звілісты.

Завілістая дарога.

|| наз. заві́лістасць, -і, ж.