Verbum

заці́хлы, -ая, -ае.

Які заціх, перастаў гучаць або чуцца.

Заціхлая зала.

Заціхлая песня.

заці́хнуць, -ну, -неш, -не; заці́х, -хла; -ні́; зак.

1. Перастаць утвараць якія-н. гукі; перастаць шумець.

Зала заціхла.

Дзеці заціхлі.

2. перан. Аслабіць або спыніць сваю дзейнасць.

Вецер заціх.

|| незак. заціха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

заці́шак, -шку, м.

1. Ціхае, затуленае ад ветру месца.

Схавацца ў з.

2. перан. Утульнае, адасобленае ад шуму месца.

Не мог сядзець у зацішку, калі таварышы ваююць.

заці́шны, -ая, -ае.

1. Бязветраны, ціхі.

З. бок.

2. перан. Без значных падзей, ажыўленай дзейнасці.

Зацішныя дні.

заці́шша, -а, н.

Спыненне шуму, ветру, руху, дзейнасці.

Наступіла з. пасля бою.

З. перад навальніцай.

зацкава́ць гл. цкаваць.

зацугля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., каго (што).

Укласці ў рот каню цуглі, закілзаць.

З. каня.

|| незак. зацу́гліваць, -аю, -аеш, -ае.

зацукрава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ру́ецца; зак.

Гусцеючы, ператварыцца ў цукрыстыя камячкі.

Варэнне зацукравалася.

|| незак. зацукро́ўвацца, -аецца.

зацукрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., што.

Пакрыць цвёрдым слоем цукровага сіропу.

З. ягады.

|| незак. зацукро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

зацырава́ць гл. цыраваць.