Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

засумава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; зак.

Пачаць сумаваць.

Хлопчык засумаваў па бабулі.

засу́нуць, -ну, -неш, -не; -су́нь; -нуты; зак., што.

1. Пасунуўшы, паставіць, пакласці ў што-н., за што-н., пад што-н., схаваць куды-н.

З. сякеру за пояс.

З. чамадан пад ложак.

З. шуфляду.

З. руку ў кішэню.

З. паперы ў стол.

2. Зачыніць, закрыць на засаўку (разм.).

З. дзверы на засаўку.

|| незак. засо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

засупо́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго-што.

Сцягнуць клешчы хамута супоняй пры запраганні каня.

|| незак. засупо́ньваць, -аю, -аеш, -ае і супо́ніць, -ню, -ніш, -ніць.

засупярэ́чыць, -чу, -чыш, -чыць; зак. (разм.).

Тое, што і запярэчыць.

за́суха, -і, ДМ -сусе, мн. -і, -сух, ж.

Працяглая адсутнасць дажджоў, якая прыводзіць да перасыхання глебы і гібелі расліннасці.

Барацьба з засухай.

засухаўсто́йлівы, -ая, -ае.

Пра расліны: здольны вытрымліваць засуху.

З. гатунак пшаніцы.

|| наз. засухаўсто́йлівасць, -і, ж.

засу́шлівы, -ая, -ае.

Які суправаджаецца засухай, пакутуе ад засухі.

З. раён.

Засушлівае лета.

|| наз. засу́шлівасць, -і, ж.

засушы́ць, -ушу́, -у́шыш, -у́шыць; -у́шаны; зак., каго-што.

Зрабіць сухім, высушыць.

З. кляновы ліст.

З. даклад (перан.).

|| незак. засу́шваць, -аю, -аеш, -ае.

за́сцежка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

Прыстасаванне для зашпільвання адзення (гузікі, кручкі, кнопкі).

|| прым. за́сцежачны, -ая, -ае і за́сцежкавы, -ая, -ае.

засце́нак¹, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м. (гіст.).

Невялікае сельскае паселішча дробнай шляхты на землях Заходняй Беларусі.

Даводзілася бываць у засценку Язвіны.

|| прым. засцянко́вы, -ая, -ае.