Verbum

затушы́ць гл. тушыць¹.

за́тхлы, -ая, -ае.

1. З пахам сырасці, гнілі, застаялы, заляжалы.

Затхлая вада.

Затхлая мука.

2. перан. Косны, пазбаўлены жывых, жыццёвых інтарэсаў.

Затхлае асяроддзе.

|| наз. за́тхласць, -і, ж.

затхну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

1. Задыхнуцца ад недахопу паветра.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Сапсавацца, стаць затхлым ад недахопу паветра (разм.).

Мяса затхнулася.

|| незак. затыха́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

затыка́цца гл. заткнуцца.

затыка́ць гл. заткнуць.

заты́м, прысл.

1. Пасля гэтага, потым.

Зрабі, а з. хваліся.

2. У складзе злучніка мэты «затым каб».

Прыйшоў з., каб пагаварыць.

3. У складзе злучніка прычыны «затым што».

Адзінота мяне радавала яшчэ і з., што хацелася спакойна думаць.

затынкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; зак., што.

Пакрыць тынкам.

|| незак. затынко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

за́тычка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Тое, чым затыкаюць што-н.

Драўляная з.

◊

Ад усіх дзірак (бочак) затычка — пра чалавека, якога пастаянна скарыстоўваюць для замены каго-н., выканання розных даручэнняў і пад; які любіць умешвацца не ў свае справы ці прымаць удзел ва ўсім.

заўва́га, -і, ДМ -ва́зе, мн. -і, -ва́г, ж.

1. Кароткае меркаванне наконт чаго-н.

Трапная з.

Заўвагі рэцэнзентаў.

2. Вымова, указанне на памылку.

Строгая з.

3. Дадатковая заметка, тлумачэнне да тэксту.

Падрадковыя заўвагі.

заўважа́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; незак.

Назірацца, выяўляцца.

Пры некаторых хваробах заўважаецца рэзкае павышэнне тэмпературы.