Verbum

зато́ка, -і, ДМ -то́цы, мн. -і, -то́к, ж.

1. Невялікі рачны заліў.

2. Месца стаянкі і рамонту рачных суднаў.

|| прым. зато́кавы, -ая, -ае.

зато́птваць гл. затаптаць.

зато́р, -у, м.

Затрымка ў руху ад скучанасці людзей, транспарту або іншых прадметаў, што перамяшчаюцца ў адным напрамку.

На скрыжаванні дарог утварыўся з.

З. лёду на рацэ.

|| прым. зато́рны, -ая, -ае.

зато́чванне гл. затачыць.

зато́чваць гл. затачыць.

зато́чка гл. затачыць.

зато́чны гл. затачыць.

затраве́лы, -ая, -ае.

Зарослы травой.

З. грунт.

|| наз. затраве́ласць, -і, ж.

затраве́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; зак.

Зарасці травой.

Двор затравеў.

затравяне́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; зак.

Тое, што і затравець.