Verbum

засціла́ць гл. заслаць².

засціртава́ць гл. сціртаваць.

за́сціць, за́шчу, за́сціш, за́сціць; незак., што і без дап. (разм.).

Засланяць, загароджваць (святло), перашкаджаць добра бачыць.

Адыдзі ад святла, бо засціш.

Слёзы засцяць вочы.

засцяро́га, -і, ДМ -ро́зе, ж.

1. гл. засцерагчы.

2. Тое, што засцерагае ад чаго-н.

Надзейная з.

3. Асцярожныя паводзіны, адносіны да чаго-н., якія папярэджваюць небяспеку.

Разумная з.

Прыняць меры засцярогі.

засыла́ць гл. заслаць¹.

засы́лка гл. заслаць¹.

засына́ць гл. заснуць.

засы́пацца¹, -ы́плюся, -ы́плешся, -ы́плецца; -ы́пся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра сыпкае: трапіць куды-н. усярэдзіну, за што-н.

Снег засыпаўся за каўнер.

2. Пакрыцца, напоўніцца чым-н. сыпучым.

З. да краёў.

3. чым. Мець чаго-н. у вялікай колькасці (разм.).

Ураджайны год, хлебам можна з.

|| незак. засыпа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

засы́пацца², -ы́плюся, -ы́плешся, -ы́плецца; -ы́пся; зак. (разм.).

Пацярпець няўдачу ў якой-н. справе.

З. на экзамене.

З. на кражы матэрыялаў.

|| незак. засыпа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

засы́паць, -плю, -плеш, -пле; -сы́п; -паны; зак.

1. што. Запоўніць даверху чым-н. сыпкім.

З. роў.

2. каго-што. Пакрыць слоем чаго-н. сыпкага.

З. стол мукой.

З. пытаннямі (перан.).

3. што і чаго. Насыпаць, усыпаць куды-н. у якой-н. колькасці.

|| незак. засыпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. засыпа́нне, -я, н. і засы́пка, -і, ДМ -пцы, ж. (у 1 і 3 знач.).