Verbum

засо́вачны, -ая, -ае.

Такі, які можна зачыніць на засаўку.

Засовачныя дзверы.

засо́л, -у, м.

Тое, што і засолка.

засо́лачны гл. саліць.

засо́лка, -і, ДМ -лцы, ж.

1. гл. саліць.

2. Спосаб, якасць салення прадуктаў.

Халодная з. рыжыкаў.

Спецыяльны рэцэпт засолкі агуркоў.

засо́льваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што.

Тое, што і саліць (у 2 знач.).

засо́льны гл. саліць.

засо́хлы, -ая, -ае.

1. Сухі, зацвярдзелы.

Засохлая гразь.

2. Які завяў, загінуў ад неспрыяльных умоў (пра расліны).

Засохлая кветка.

засо́хнуць гл. сохнуць.

заспакае́нне, -я, н.

1. гл. заспакоіць.

2. Тое (той), што (хто) заспакойвае, радуе каго-н.

Знайсці сабе з. ў чым-н. Ты маё з.

заспакая́льны, -ая, -ае.

Які прыносіць заспакаенне ці знімае боль.

Заспакаяльныя сродкі.